#Սիցիլիական գյուղատնտեսություն #ցիտրուսային տնտեսություն #ջրազրկում #գյուղատնտեսականճգնաժամ #կայուն գյուղատնտեսություն #կլիմայիփոփոխություն #գյուղատնտեսական ժառանգություն #տնտեսական ազդեցություն
Սիցիլիայի ցիտրուսային պուրակների սրտում ճգնաժամ է ծավալվում։ Կատանիայի հարթավայրում ցիտրուսային ֆերմեր Ալեսանդրո Սկիրեն անմիջականորեն ականատես է լինում ջրի շարունակվող սակավության կործանարար հետեւանքներին: Երբեմնի փարթամ նարնջի ծառերն այժմ ցամաքած են, նրանց պտուղները թուլացել են և չվաճառվել ջրի բացակայության պատճառով: Սա պարզապես տեղայնացված խնդիր չէ. այն սպառնում է սիցիլիական գյուղատնտեսության բուն ողնաշարին, որը դարեր շարունակ ապավինում է ցիտրուսների մշակմանը:
Սիցիլիայի ցիտրուսային արդյունաբերության արմատները խորն են, որոնք սկիզբ են առնում կղզու իսլամական դարաշրջանից և ծաղկում են 19-րդ դարում: Ցիտրուսային մրգերը որպես կարմրախտի դեմ դեղամիջոց ծառայելուց մինչև արտահանման եկամտաբեր ապրանք դառնալը` ձևավորել են Սիցիլիայի գյուղատնտեսական լանդշաֆտը և տնտեսությունը: Այնուամենայնիվ, ջրի ներկայիս ճգնաժամը ներկայացնում է աննախադեպ մարտահրավեր, քանի որ այս ձմեռը նշում է 1921 թվականից ի վեր գրանցված ամենաչոր շրջանը:
Scire-ի նման ֆերմերների համար իրավիճակը սարսափելի է: Նրա խնամքի տակ գտնվող 80 հեկտար նարնջի ծառերով ապագան մռայլ է թվում, քանի որ երաշտը դադարելու նշաններ ցույց չի տալիս: Չնայած ազդեցությունը մեղմելուն ուղղված ջանքերին, ինչպիսիք են ջրի խնայողության տեխնիկայի կիրառումը և մշակության պրակտիկայի հարմարեցումը, ճգնաժամի մասշտաբները շարունակում են սրվել:
Սիցիլիայում ջրի պատմական պակասը ոչ միայն ժամանակավոր հետընթաց է, այլ նաև խորը սպառնալիք տարածաշրջանի գյուղատնտեսական ժառանգության և տնտեսական կայունության համար: Շտապ գործողություններ են անհրաժեշտ ֆերմերներին աջակցելու, ջրի կայուն կառավարման պրակտիկայում ներդրումներ կատարելու և Սիցիլիայի ցիտրուսային արդյունաբերությունը գալիք սերունդների համար պաշտպանելու համար: