Վաշինգտոնի պետական համալսարանի հետազոտողները կհետազոտեն ավելի քան 20 տարվա պատկերները՝ պարզելու, թե արդյոք նահանգում աճում է կրկնակի բերքի գյուղատնտեսական տեխնիկան:
Օգտագործելով 100,000 ԱՄՆ դոլար դրամաշնորհը ՆԱՍԱ-ի Ռեակտիվ Շարժման Լաբորատորիայի Արևմտյան Ջրային Դիմումների Գրասենյակից՝ Վաշինգտոնի Պետական Համալսարանի (WSU) գիտնականները կօգտագործեն մեքենայական ուսուցում արբանյակային պատկերները ուսումնասիրելու համար՝ փորձելով պարզել, թե արդյոք կլիմայի փոփոխությունը և աճող սեզոնի երկարացումը թույլ են տալիս ֆերմերներին երկու բերք աճեցնել: մեկ սեզոնում՝ նույն դաշտում։
NASA-ի Landsat ծրագիրը յուրաքանչյուր 16 օրը մեկ լուսանկարում և արխիվացնում է Երկրի մակերեսը: Այս նոր դրամաշնորհի համար Մայքլ Բրեյդին՝ WSU-ի Տնտեսական գիտությունների դպրոցից, և Կիրտի Ռաջագոպալանը, Կենսաբանական համակարգերի ճարտարագիտության բաժինը, կօգտագործեն կենտրոնական և արևելյան Վաշինգտոնի պատկերները՝ կրկնակի բերքի աճի նշաններ փնտրելու համար: Մինգլիանգ Լյուն և Կլաուդիո Ստոկլը WSU-ից և Փերի Բիլը Վաշինգտոնի գյուղատնտեսության դեպարտամենտից համագործակցողներ են: Այս աշխատանքը հիմնված է Վաշինգտոն նահանգի ջրային հետազոտական կենտրոնի սերմերի դրամաշնորհի վրա:
«Վերջին 50 տարիների ընթացքում Վաշինգտոնում ոռոգվող գյուղատնտեսության աճի սեզոնն ավելացել է երկու-երեք շաբաթով», - ասաց Բրեդին: «Ավելի երկար աճող սեզոնի դեպքում, այժմ ավելի հավանական է, որ աճեցնողները կարողանան մեկ տարվա ընթացքում ցանել, աճեցնել և բերք հավաքել երկու փուլով»:
Արտադրության այդ աճը շատ ավելի շատ ջուր է պահանջում, որտեղից էլ ծագեց այս ուսումնասիրության գաղափարը: Վաշինգտոնի Պետական դեպարտամենտի էկոլոգիայի Կոլումբիա գետի գրասենյակը ցանկանում էր իմանալ, թե արդյոք կրկնակի մշակաբույսերը դառնում են ավելի տարածված, քանի որ դա կազդի գյուղատնտեսության համար հասանելի ջրի քանակի վրա:
«Կրկնակի մշակումը զգալիորեն ավելի շատ ջուր է օգտագործում, քան մեկ բերք աճեցնելն ու հավաքելը», - ասաց Բրեդին: «Բայց իրականում միջոց չի եղել տեսնելու, թե քանի աճեցնող է այժմ կրկնակի բերքատվություն տալիս, էլ ուր մնաց, թե որքան է այն ավելացել»:
Հենց այստեղ են հայտնվում ՆԱՍԱ-ի արբանյակային պատկերները: Օգտագործելով մեքենայական ուսուցում՝ հետազոտողները կնայեն առանձին դաշտերի լուսանկարները և կչափեն, թե որքան կանաչ են դրանք:
Արբանյակային պատկերի վրա դաշտը, որը սկսում է աճող սեզոնը դարչնագույն և դանդաղորեն դառնում է ավելի կանաչ, այնուհետև նորից դառնում է դարչնագույն, որին հաջորդում է կանաչապատման աճող մեկ այլ ցիկլ, հավանաբար կրկնակի կտրված է: Բրեյդին ասում է, որ մեկ կտրված դաշտը ցույց կտա կանաչ գույնի աճի միայն մեկ շրջան, որին հաջորդում է շագանակագույնը մինչև հաջորդ սեզոնը:
«Չկա մի կերպ, որ մարդը կամ տասնյակ մարդիկ կարողանան նայել այդ բոլոր ոլորտների լուսանկարները 20 տարվա ընթացքում», - ասաց Բրեդին: «Սակայն օգտագործելով մեքենայական ուսուցումը, մենք կարող ենք տեսնել, թե երկու տասնամյակի ընթացքում որքան է աճել կրկնակի բերքը առանձին ոլորտներում»:
Նպատակն է օգտագործել անցած 20 տարիները՝ կանխատեսելու համար, թե հաջորդ տասնամյակում կամ ավելին որքան կրկնակի բերք կավելանա: Հետազոտողները կդիտարկեն նաև նույն տվյալները Կալիֆոռնիայի և Արիզոնայի մասերի համար, որոնք ավանդաբար ունեն կրկնակի բերքատվություն՝ ավելի երկար աճող սեզոնների պատճառով:
«Քանի որ մենք սկսում ենք Կալիֆորնիայի որոշ մասերի նման կլիմա ունենալ, մենք կարող ենք տեսնել, որ սննդի արտադրությունը փոխվում է դեպի այն, ինչ արվում էր այդ տարածքներում», - ասաց Բրեդին:
Դա կարող է մեծ ազդեցություն ունենալ Կոլումբիա գետի ավազանի ֆերմերների ջրի իրավունքների վրա: Բրեդին հուսով է, որ այս դրամաշնորհը կօգնի որոշում կայացնողներին ավելի շատ տվյալներ ունենալ, որպեսզի նրանք կարողանան պլանավորել ջրի օգտագործման հնարավոր ավելացումները:
«Կրկնակի մշակաբույսերը սննդամթերքի արտադրության վրա կլիմայի փոփոխության ազդեցությունը փոխհատուցելու հնարավոր եղանակներից մեկն է», - ասաց Բրեդին: «Բայց մենք պետք է պլանավորենք ջրի օգտագործումը: Այս նախագիծը լավ առաջին քայլ է գործընթացում»:- Սքոթ Վեյբրայթ, Վաշինգտոնի պետական համալսարան