Մահարաշտրան՝ Հնդկաստանի ամենամեծ սոխ արտադրող նահանգը, ներկայումս բախվում է ճգնաժամի, քանի որ սոխի գները իջել են նոր ցածր մակարդակի, ինչի հետևանքով Նաշիկ շրջանի ֆերմերները դժվարությամբ են ապրում: Պետությունը, որին բաժին է ընկնում երկրի սոխի արտադրության ավելի քան 30%-ը, տուժել է մի շարք գործոններից, այդ թվում՝ գերառաջարկից, պահանջարկի նվազումից և պահեստավորման միջոցների պակասից։
Սոխի ցածր գները բազմաթիվ ֆերմերների թողել են չվաճառված արտադրանք՝ ստիպելով նրանց վաճառել արտադրության ինքնարժեքից շատ ցածր գներով։ Սա հանգեցրել է զգալի կորուստների ֆերմերների համար, որոնք արդեն ծանրաբեռնված են բարձր ներդրման ծախսերով, ինչպիսիք են սերմերը, պարարտանյութերը և աշխատուժը:
Իրավիճակը սրվել է COVID-19 համաճարակի պատճառով, որը հանգեցրել է սոխի պահանջարկի նվազմանը, հատկապես հյուրանոցային և ռեստորանային ոլորտից։ Համաճարակի ընթացքում շուկաների փակումը հանգեցրել է նաև պահեստարանների հասանելիության բացակայությանը, ինչի հետևանքով սոխը փտում է դաշտերում:
Մահարաշտրայի կառավարությունը որոշ քայլեր է ձեռնարկել սոխի ֆերմերներին աջակցելու համար, այդ թվում՝ հայտարարել է սոխի համար նվազագույն աջակցության գին (MSP), ստեղծելով ժամանակավոր պահեստարաններ և ֆինանսական օգնություն տրամադրելով ֆերմերներին: Այնուամենայնիվ, այս միջոցները կարող են բավարար չլինել գյուղացիների տառապանքը կարճաժամկետ հեռանկարում մեղմելու համար։
Մահարաշտրայի սոխի շուկայում ճգնաժամը ընդգծում է ֆերմերներին աջակցելու և նրանց տնտեսական կայունությունն ապահովելու երկարաժամկետ լուծումների անհրաժեշտությունը: Սա ներառում է ենթակառուցվածքների և պահեստավորման պայմանների բարելավում, մշակաբույսերի դիվերսիֆիկացման խթանում և ֆերմերներին վարկերի և շուկայական տեղեկատվության հասանելիության ապահովում:
Եզրափակելով, Մահարաշտրայում սոխի ցածր գները հանգեցրել են ֆերմերների զգալի կորուստների և ընդգծում են գյուղատնտեսության ոլորտում համակարգային փոփոխությունների անհրաժեշտությունը: Թեև կարճաժամկետ միջոցառումները կարող են որոշակի թեթևացում ապահովել, երկարաժամկետ լուծումներ են անհրաժեշտ ճգնաժամի հիմնական պատճառները լուծելու և ֆերմերների ապրուստի միջոցները պաշտպանելու համար: